Cross reality via je mobiel, door gebruik van location based en context aware apps

I don’t have to write about the future. For most people, the present is enough like the future to be pretty scary. – William Gibson

Augmented reality ontwikkelt zich stormachtig. Mobiele applicaties die gebruik maken van gps doen de iPhone App Store en de Google Android Market uit hun voegen barsten. Sociale applicaties als Google Latitude, Brightkite en Mobnotes winnen terrein. Kortom, location based services zijn hot.
Wat te denken van TuneWiki, een iPhone app waarmee je ziet welke muziek iPhone bezitters in je omgeving aan het beluisteren zijn. En nieuwsservices (bijv. Newsflash, voor Amerika, weet iemand een Nederlandse aanbieder?) die locaal nieuws bieden afhankelijk van je gps-positie.

Mooi, maar het kan gekker. Wat als een programma niet alleen weet waar je bent, maar ook wat je doet en hoe je je voelt? Aardig scary, niet? Toch doet CenceMe, door de makers gehypt als “zevende zintuig”, een flinke stap in die richting.
CenceMe weet waar je zit, weet welk weer het daar is (kinderspel natuurlijk), weet wat je aan het doen bent (zitten, staan, lopen, zwijgen, converseren) en wat er zich in je omgeving afspeelt (via de microfoon van de iPhone). CenceMe is dus niet alleen location based maar ook context aware: hij kent de status van jou en je omgeving. Gaat aardig ver huh?

Mirco Musolesi et al. vinden van niet en gaat nog een stap verder. Zij dachten: “die iPhone bevat eigenlijk wel een boel sensoren die kenmerken van de werkelijkheid vastleggen.”. En heb je het over sensoren, dan is de gedachte aan cross reality een logische. Het team van Musolesi vertaalde de werkelijkheid naar de virtuele wereld van Second Life.
Het gedrag van de gebruiker pikt CenceMe op via zijn iPhone. Dat gedrag is vervolgens terug te zien in Second Life (SL). Zitten in de werkelijkheid is vertaald naar een yoga-houding in SL. Staan is gewoon staan gebleven, en rennen is vliegen in SL (noot: het is mij onduidelijkheid hoe CenceMe zitten en staan kan onderscheiden, behalve aan de manier waarop de iPhone gekanteld is). Het team van Musolesi claimt de eerste te zijn die sensoren van een gewone mobiele telefoon gebruikt om cross reality te creëren in Second Life.

De wetenschappers geven aan dat het aantal sensoren eenvoudig uit te breiden is. Apparaten kunnen via BlueTooth gekoppeld worden aan de mobiel. Ze gebruikten bijvoorbeeld een Galvanic Skin Response (GSR) sensor om de emotionele toestand van een persoon te meten. In SL kregen de avatars een virtuele mood ring mee die die emotie visualiseerde.

Wat we nu zien is data die van de reële naar de virtuele wereld stroomt. Andersom is ook mogelijk, Musolesi et al. geven als voorbeeld dat als iemand tegen je praat in SL, je dit als instant message te zien krijgt op je mobiel.

Verder geven ze aan dat cross reality niet beperkt hoeft te blijven tot Second Life. Google Earth en Microsoft Virtual Earth zijn ook goede kandidaten als platform.
Stel je voor, Google Earth als 1:1 tegenwereld van de echte, waarin dezelfde personen rondlopen, die hetzelfde gedrag en emotie vertonen als in de echte wereld, en het nauwelijks uitmaakt of je mensen virtueel of echt benadert. Dat is haast geen cross reality meer, dat kun je transreality noemen.